Το Σάββατο 9/3/2013
παρουσιάζουμε την ταινία:
"ΝΥΦΕΣ"
του Παντελή Βούλγαρη

Οι Νύφες είναι βραβευμένη δραματική και ηθογραφική ταινία του γνωστού σκηνοθέτη Παντελή Βούλγαρη, παραγωγής 2004. Το θέμα της ταινίας είναι το ταξίδι 700 γυναικών, Ελληνίδων, Τουρκίδων, Ρωσίδων, από την Κωνσταντινούπολη προς τη Νέα Υόρκη, όπου θα συναντήσουν τους άντρες που πρόκειται να παντρευτούν, και ο έρωτας μεταξύ μίας από αυτές τις γυναίκες και ενός αμερικανού φωτογράφου..

Υπόθεση

Ο Αμερικανός φωτογράφος Νόρμαν Χάρις, αφού όργωσε επί δύο χρόνια τη Μικρά Ασία, πρέπει να τα μαζέψει και να φύγει. Οι αμερικανικές εφημερίδες που συνεργάζεται απορρίπτουν τις φωτογραφίες του από τα πεδία των μαχών.
Την ίδια εποχή στη Σαμοθράκη, η μοδίστρα Νίκη, ετοιμάζει το μπαουλάκι της για το Σικάγο. Πρέπει να παντρευτεί τον Πρόδρομο, έναν ράφτη που δεν έχει δει ποτέ, στη θέση της μεγαλύτερης αδελφής της που δεν άντεξε την ξενιτιά και γύρισε κακήν κακώς.
Ο Νόρμαν και η Νίκη ταξιδεύουν στο ίδιο καράβι. Εκείνος στην Α' θέση, εκείνη στη Γ', μαζί με άλλες 700 "νύφες της φωτογραφίας" από κάθε γωνιά της Ελλάδας, την Τουρκία, τη Ρωσία, την Αρμενία. Όλες κουβαλούν τη φωτογραφία ενός άγνωστου γαμπρού και το νυφικό τους στο βαλιτσάκι.

Τα μελαγχολικά μάτια των γυναικών, η αλήθεια στα πρόσωπά τους, το ήθος, η αγριάδα, η προσδοκία, κάνουν τον Νόρμαν να θέλει να τις φωτογραφήσει. Η Νίκη, η ράφτρα που δουλεύει για το μεροκάματο στη διάρκεια του ταξιδιού, τον αναστατώνει. Σιγά-σιγά γνωρίζονται και ερωτεύονται..
Η φίλη τής Νίκης, Χαρώ, ο νταβατζής Καραμπουλάτ, η διάσημη χειρομάντης Εμινέ, ο καπετάνιος του υπερωκεάνειου, η γεροντοκόρη συνοδός ορφανών από την Ήπειρο, δεσποινίς Καρδάκη, η έφηβη Ρωσίδα, Όλγκα, ο νεαρός καμαρότος Νικόλας, η αμερικανίδα χορογράφος Μάριον, όλοι κουβαλούν τις δικές τους ιστορίες που διασταυρώνονται, εν πλω, με τον κρυφό έρωτα της Νίκης και του Νόρμαν, ενός έρωτα κόντρα στα "πρέπει" της εποχής.

Βραβεία

Η ταινία παρουσιάστηκε στο 45ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Θεσσαλονίκης, όπου απέσπασε 10 από Κρατικά Βραβεία Ποιότητας:
1.Πρώτο Βραβείο ταινίας Μυθοπλασίας
2. Βραβείο Ερμηνείας 1ου Γυναικείου Ρόλου, ύψους 11.740 ευρώ στη Βικτώρια Χαραλαμπίδου
3. Βραβείο Ερμηνείας 2ου Γυναικείου Ρόλου, ύψους 5.870 στην Εύη Σαουλίδου
4. Βραβείο Φωτογραφίας, ύψους 8.805 ευρώ στον Γιώργο Αρβανίτη
5. Βραβείο Σκηνογραφίας, ύψους 5.870 ευρώ στον Δημήτρη Κατσίκη
6 .Βραβείο Μουσικής, ύψους 5.870 ευρώ στο Σταμάτη Σπανουδάκη
7. Βραβείο Ήχου, ύψους 5.870 ευρώ στο Νίκο Παπαδημητρίου και τον Θύμιο Κολοκούση
8. Βραβείο Μοντάζ, ύψους 5.870 ευρώ στον Τάκη Γιαννόπουλο
9. Βραβείο Ενδυματολογίας, ύψους 5.870 ευρώ στον Δαμιανό Ζαρίφη και την Εύα Νάθενα
10. Βραβείο Μακιγιάζ, ύψους 2.935 ευρώ στη Φανή Αλεξάκη
Eπίσης απονεμήθηκε Ειδικό βραβείο τεχνικής-καλλιτεχνικής αρτιότητας από την Ένωση Τεχνικών Ελλάδος Κινηματογράφου Τηλεόρασης.

Κριτικές για την ταινία

Η ταινία ήταν μία πολυδιαφημισμένη παραγωγή, που στηρίχτηκε στα ονόματα των συντελεστών της, του γνωστού σκηνοθέτη των "Πέτρινων Χρόνων" Παντελή Βούλγαρη, της γνωστής συγγραφέως Ιωάννας Καρυστιάνη, την επιμέλεια παραγωγής του Μάρτιν Σκορσέζε, και την μουσική του Σταμάτη Σπανουδάκη. Θεωρήθηκε "υπερπαραγωγή" για τα ελληνικά δεδομένα, και στηριζόμενη στην επιτυχία της ταινίας "Πολίτικη Κουζίνα" της προηγούμενης χρονιάς, αναμενόταν ότι θα γίνει κι αυτή μεγάλη επιτυχία. Οι περισσότερες κριτικές που ακολούθησαν την προβολή της ταινίας, την κατέτασσαν σαν μία καλή ταινία, αλλά σημείωναν ότι δεν είχε την αναμενόμενη ποιότητα αναλόγως της διαφήμισης. Παρόλα αυτά, ήταν μία εισπρακτική επιτυχία και η σημαντικότερη επιτυχία της χρονιάς. Το σενάριο της ταινίας κυκλοφόρησε σε βιβλίο τον Σεπτέμβριο του 2004 από τις εκδόσεις 'Καστανιώτη'.

 

 

Νύφες   ΚΡΙΤΙΚΗ: ΝΙΝΟΣ ΦΕΝΕΚ ΜΙΚΕΛΙΔΗΣ 

Η συγκινητική οδύσσεια 700 γυναικών, που ξεκινούν για την Αμερική, «νύφες της φωτογραφίας» για να παντρευτούν τον άγνωστο γαμπρό σε μια χωρίς σίγουρο μέλλον ζωή.

Μ' ένα θέμα εξαιρετικό, το ταξίδι στην Αμερική, καλοκαίρι του 1922, 700 γυναικών που πάνε, «νύφες της φωτογραφίας» για να παντρευτούν άγνωστους γαμπρούς στη «χώρα της Επαγγελίας», καταπιάνεται στη νέα, γυρισμένη με δυσκολίες και κόπο -η προετοιμασία κράτησε πέντε σχεδόν χρόνια- συγκινητική ταινία του «Νύφες» ο Παντελής Βούλγαρης.

«Νύφες» από Ελλάδα κι άλλες χώρες, με τη φωτογραφία του γαμπρού και το νυφικό τους σε βαλιτσάκι, που ταξιδεύουν στην τρίτη θέση ενός καραβιού, με προορισμό τη Νέα Υόρκη. Ανάμεσά τους και η Νίκη, μια μοδίστρα από τη Σαμοθράκη, η οποία, στη διάρκεια του ταξιδιού, θα γνωριστεί με τον Αμερικανό φωτογράφο Νόρμαν Χάρις. Γνωριμία που οδηγεί σε αμοιβαίο έρωτα που όμως έχει ν' αντιμετωπίσει δυσβάστακτες οικογενειακές υποχρεώσεις (η Νίκη πάει να παντρευτεί τον άντρα που δεν άντεξε η αδερφή της και που αναγκάστηκε να γυρίσει στην πατρίδα της).

Μέσα από εικόνες εικαστικά όμορφες - η εξαιρετική φωτογραφία είναι του Γιώργου Αρβανίτη - και μουσική - του Σταμάτη Σπανουδάκη - που δημιουργεί το κατάλληλο κλίμα, ο Βούλγαρης αφηγείται την οδύσσεια των γυναικών αυτών, που στέλλονται μακριά από συγγενείς και φίλους για να παντρευτούν έναν άγνωστο άντρα και να ζήσουν τα δικά τους «πέτρινα χρόνια» σε μια άγνωστη χώρα. Παράλληλα με το ταξίδι -ολόκληρη σχεδόν η ταινία εκτυλίσσεται στο πλοίο- ο Βούλγαρης επιδιώκει να καταγράψει και το εσωτερικό ταξίδι των διάφορων προσώπων που ταξιδεύουν για την Αμερική, επιλέγοντας ένα λυρικό στιλ που θυμίζει τα «Πέτρινα χρόνια» του. Εκτός από την ιστορία της Νίκης και του Νόρμαν, ο Ελληνας σκηνοθέτης σκιαγραφεί και διάφορα άλλα πρόσωπα που ταξιδεύουν στο καράβι: τον καπετάνιο του πλοίου, τη φίλη της Νίκης Χαρώ, τη γεροντοκόρη συνοδό ορφανών κοριτσιών από την Ηπειρο, έναν νταβατζή, μια διάσημη χειρομάντισσα, μια έφηβη Ρωσίδα, μια Αμερικανίδα χορογράφο κι ένα νεαρό καμαρότο.

Ομως, παρά τη θαυμάσια φωτογραφία της και το λυρισμό που εκπέμπουν πολλές από τις σκηνές, η ταινία δεν αποφεύγει και τις κάποιες αδυναμίες. Ξεκινώντας από το σενάριο, που ορισμένες φορές ξεφεύγει από τη βασική ιστορία και σπάει το ρυθμό, μαζί και το ενδιαφέρον του θεατή που παρασύρεται από άλλες ατέλειωτες ιστορίες. Μπορεί στο χαρτί αυτό να μη φαίνεται, ο τελικός όμως ρυθμός κάνει τις σκηνές να φαίνονται περισσότερο απ' όσο χρειάζεται μεγάλες σε διάρκεια. Ακόμη, κάποιοι από τους ελληνικούς διαλόγους μοιάζουν ακατέργαστοι και, για κινηματογράφο, όχι ζωντανοί, ενώ άλλοι ακολουθούν συνηθισμένα κλισέ, εμποδίζοντας συχνά την αληθινή συγκίνηση. Στις καλές ερμηνείες εκείνες του Ντέμιαν Λούις και της Βικτώριας Χαραλαμπίδου, ενώ, στις καλύτερες σκηνές, εκείνες της αρχής καθώς και το επεισόδιο της άφιξης στην Αμερική, με το γαμπρό να αναγνωρίζει τη Νίκη - εκεί θα μπορούσε να είχαμε και το φινάλε της ταινίας, μια και οι σκηνές που ακολουθούν δεν μου φάνηκαν απαραίτητες.

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 22/10/2004

" Δεν είχαμε πρόβλημα με τις παρεμβάσεις του Σκορσέζε"

Ύστερα από σχεδόν έξι χρόνια προετοιμασίας, οι «Νύφες» του Παντελή Βούλγαρη, που τις στολίζει η υπογραφή του Μάρτιν Σκορσέζε ως καλλιτεχνικού συμβούλου, αρχίζουν το ταξίδι τους στις αίθουσες. Πρόκειται για μια ιστορία διαδραματιζόμενη το 1922, όταν 700 νύφες από την Ανατολή με τη φωτογραφία άγνωστων γαμπρών στα χέρια επιβιβάζονται στο πλοίο «King Alexander», με προορισμό την Αμερική, όπου τους περιμένουν οι μέλλοντες σύζυγοι. Εχουν ήδη γραφτεί πολλά για το μεγαλόπνοο σχέδιο, του οποίου ο προϋπολογισμός ανήλθε σε 3.500.000 ευρώ (η πιο ακριβή ελληνική παραγωγή), για τη χρήση της ψηφιακής τεχνολογίας που αναγκαστικώς έγινε (χωρίς όμως να αποτελεί «πρόβλημα» στην αισθητική της ταινίας), για τη ματαίωση (δύο φορές για οικονομικούς και άλλους λόγους) του σχεδίου. Τελικώς οι «Νύφες» σαλπάρουν. Θα προβάλλονται στις ελληνικές αίθουσες από τις 22 Οκτωβρίου. Στο Μέγαρο Μουσικής, θα γίνει επίσημη προβολή αύριο Δευτέρα, 11 Οκτωβρίου. Στο εξωτερικό, προφανώς, η προβολή θα γίνει προσεχώς. O σκηνοθέτης Παντελής Βούλγαρης και η συγγραφέας-σεναριογράφος (πρόκειται για το πρώτο της σενάριο) Ιωάννα Καρυστιάνη απαντούν σε οκτώ κοινές ερωτήσεις, ο καθένας υπό την ιδιότητά του.

- Όταν αποφασίσατε να γυρίσετε τις «Νύφες», είχατε εκ των προτέρων σχεδιάσει ότι θα ήταν μια υπερπαραγωγή;

ΠΑΝΤΕΛΗΣ ΒΟΥΛΓΑΡΗΣ: «Αυτομάτως, όταν σκέφτεται κανείς να γυρίσει μια ταινία εποχής, αντιλαμβάνεται ότι θα κοστίσει ακριβά. Οταν η Ιωάννα (Καρυστιάνη) έγραψε το πρώτο στόρι, θεώρησα ότι πρόκειται για μια πολύ ενδιαφέρουσα πρόταση αλλά δεν πίστευα ότι θα μπορούσα να τη γυρίσω στην Ελλάδα. Ο Σκορσέζε, ο οποίος γνώριζε εκ των προτέρων τη δουλειά μου, συγκινήθηκε με το συγκεκριμένο σενάριο και άρχισε η συνεργασία».

ΙΩΑΝΝΑ ΚΑΡΥΣΤΙΑΝΗ: « Δεν νομίζω ότι υπήρχε εκ μέρους του Παντελή η διάθεση να κάνει μια υπερπαραγωγή. Αλλωστε η σκηνοθετική δύναμή του αφορά τον τρόπο που κινηματογραφεί τα πρόσωπα των ηθοποιών του, που αντιμετωπίζει τους χαρακτήρες τους. Αυτό που με κινητοποίησε περισσότερο ήταν ο μεταιχμιακός χρόνος ανάμεσα στη ζωή που αφήνουν πίσω τους οι άνθρωποι και σε αυτήν που τους περιμένει. Σε αυτό το μεσοδιάστημα, που συμπίπτει με τις ημέρες του ταξιδιού, η ζωή που ζουν οι γυναίκες από διάφορες χώρες, και οι οποίες συνωστίζονται στην τρίτη θέση, είναι ποτισμένη με τόση προσδοκία, και φόβο, ώστε δημιουργούν πλήρη ζωή. Γι' αυτό τον λόγο, κατά το 20ήμερο ταξίδι με το καράβι, συμβαίνουν πράγματα που θα μπορούσαν να συμβούν στη ρεαλιστική διάρκεια μιας ολόκληρης ζωής. Ολοκληρώνεται μια φιλία, με τον τρόπο που ολοκληρώνεται, δημιουργείται ένας δυνατός έρωτας, ζυγίζονται ξανά οι ζωές όλων αυτών των γυναικών».

- Με τη μεσολάβηση του Ηλία Καζάν πραγματοποιήθηκε η επαφή με τον Μάρτιν Σκορσέζε, ο οποίος αποφάσισε τελικά να αναλάβει τον ρόλο του καλλιτεχνικού συμβούλου στην ταινία. Δεν σας απασχόλησε το γεγονός ότι θα μπορούσε να κάνει πολλές παρεμβάσεις τόσο στη σκηνοθεσία όσο και στο σενάριο;

Π.B.: «H πρώτη συνάντηση που είχαμε μαζί του έδειξε άνθρωπο με ανεπτυγμένη την αίσθηση της ισοτιμίας. Μου έδινε την εντύπωση ότι με αναγνώριζε ως μέλος αυτής της μεγάλης κινηματογραφικής οικογένειας και επιπλέον είναι ένας μεγάλος κινηματογραφιστής, απολύτως έντιμος με αυτό που κάνει. Δεν σκέφτηκα ποτέ ότι θα είχα πρόβλημα με τις παρεμβάσεις του, αντιθέτως θεωρούσα μεγάλη τύχη ότι θα είχα έναν άνθρωπο αυτού του επιπέδου να ανταλλάσσω γνώμες και προβληματισμούς. Ο Σκορσέζε δεν επέμεινε ποτέ σε κάτι με το οποίο εγώ διαφωνούσα».

I.K.: «Αν εννοείτε με τη λέξη παρέμβαση ότι έγινε κάτι παρά τη θέλησή μας, σας λέω ότι δεν έγινε κάτι τέτοιο. Βεβαίως, εγώ δεν είχα ξαναγράψει σενάριο και έτσι μου γίνονταν παρατηρήσεις οι οποίες ήταν πολλές φορές καθοριστικές. Ωστόσο σεβάστηκαν πάρα πολλά πράγματα, όπως για παράδειγμα ότι εμείς δεν θέλαμε να ακούγονται σε όλη την ταινία αγγλικά. Θέλαμε να διατηρήσουμε την αυθεντικότητα των προσώπων και των γλωσσών και παρ' ότι το σενάριο κυκλοφορούσε σε διάφορα γραφεία στην Αμερική, όπου διατυπώνονταν διαφορετικές εκδοχές, όπως για παράδειγμα ότι ο Νόρμαν και η Νίκη θα πρέπει να μείνουν μαζί και να κάνουν έρωτα επάνω στο πλοίο, ο Σκορσέζε δεν το αποδέχθηκε και αυτό είναι προς τιμήν του. Υπήρχε βεβαίως μια καθοδήγηση, μεγάλωσε ο ρόλος του μαστροπού Καραμπουλάτ, για να μπορεί ένας καλός ηθοποιός να παίξει σε περισσότερες σκηνές. Ολα αυτά, όμως, γίνονταν με συζήτηση. Στη συγκεκριμένη ταινία, ή, στο συγκεκριμένο σενάριο, υπήρχε και κάτι ακόμη: δεν είχαμε οποιονδήποτε απέναντί μας να λέει τη γνώμη του ή να μας καθοδηγεί, αλλά τον Σκορσέζε ο οποίος δεν είναι ο εμπορικός παραγωγός που επιδιώκει να καθοδηγεί προσβλέποντας σε διάφορα κόλπα που θα κάνουν το προϊόν πιο εμπορεύσιμο. H αλαζονεία του πεζογράφου, όπως είμαι εγώ, ή του σεναριογράφου εν προκειμένω, δεν με αφορά».

- Εν τέλει, σας ενόχλησε το γεγονός ότι ο Μάρτιν Σκορσέζε δεν συμμετείχε οικονομικά στην ταινία;

I.K.: «Ο Σκορσέζε δεν βάζει ποτέ χρήματα στις ξένες παραγωγές που αναλαμβάνει».

Π.B.: «Από το 1995 που ο Σκορσέζε άρχισε να ασχολείται με συμπαραγωγές και μέχρι στιγμής - έχει συμμετάσχει συνολικά σε οκτώ ταινίες -, δεν βάζει χρήματα. Θα έλεγα μάλιστα ότι πολλοί τον πληρώνουν για να έχουν το όνομά του στις ταινίες τους. Εμείς δεν τον πληρώσαμε, αλλά οι ώρες και οι συμβουλές που μας προσέφερε (όπως και η συμπαραγωγός Μπαρμπαρα ντε Φίνα) θα μπορούσαν να αποτιμηθούν σε χρήματα. Βεβαίως και χρειαζόμασταν περισσότερα χρήματα, αλλά τελικά ελπίζουμε ότι ο Σκορσέζε θα βοηθήσει και στη διανομή της ταινίας στις ΗΠΑ».

- Αν δεν απατώμαι η αρχική γραφή του σεναρίου τοποθετούσε τη δράση σχεδόν αποκλειστικά στην τρίτη θέση. Γιατί άλλαξε αυτό; Θα μπορούσατε και οι δυο να φανταστείτε τις «Νύφες» μόνο στην τρίτη θέση;

I.K.: Υπήρχαν σκηνές και στην πρώτη θέση, αλλά πολύ λιγότερες. Στο αρχικό σχέδιο, όλη η ταινία είχε διαλόγους σχεδόν αποκλειστικά στα ελληνικά. Υπήρχαν πολύ λίγες σκηνές με τον καπετάνιο, τον Νόρμαν, τον Καραμπουλάτ. Δινόταν η αίσθηση ότι έπρεπε να απεγκλωβιστεί η ιστορία από τον συγκεκριμένο χώρο που άφηνε λιγότερα περιθώρια για πλοκή και ποικιλία εικόνων. Θα μπορούσα να φανταστώ τις "Νύφες" μόνο στην τρίτη θέση, χωρίς όμως να ξέρω αν θα γινόταν καλύτερη ταινία. Θα έδινε ίσως την αίσθηση του θεατρικού έργου».

Π.B.: «Από την αρχή είχα μια φράση στο μυαλό μου σχετικά με αυτήν την ταινία: ότι το πλοίο που μεταφέρει τις νύφες είναι κιβωτός πολιτισμού που μετακινεί πληθυσμούς από τη μια περιοχή στην άλλη. Δεν είναι μόνο η ιστορία της Νίκης και του Νόρμαν, αλλά και άλλων χαρακτήρων, οπότε η ταινία αναγκαστικά εκτεινόταν και στην πρώτη θέση».

- Πώς βιώσατε το μεγάλο χρονικό διάστημα που χρειάστηκε ώσπου να ολοκληρωθεί η ταινία;

Π.B.: «Ενα τέτοιο πρότζεκτ στις ΗΠΑ ακολουθεί πολύ συγκεκριμένα στάδια ώσπου να ολοκληρωθεί. Αφού τελείωσε το σενάριο και συμφωνήθηκε από τις δύο πλευρές να προχωρήσει, άρχισε ένα μεγάλο, σαρκοβόρο διάστημα ώστε να βρεθούν χρήματα για να γυριστεί η ταινία. Στο μεσοδιάστημα όμως υπήρχαν δύο πλευρές προετοιμασίας της ταινίας. H μία είναι ηδονική, καθώς αφορά την έρευνα, από την πλευρά της Ιωάννας, μέσω των αρχείων ώστε να τεκμηριωθεί η ιστορία, και από τη δική μου πλευρά μέσω του φωτογραφικού υλικού, των επικαίρων της εποχής από το αρχείο του Ελις Αϊλαντ, με στόχο να δω το ήθος της εποχής, κυρίως μέσα από τα μάτια των ανθρώπων, πέρα από τα κοστούμια και τα αντικείμενα. H δεύτερη φάση είναι οδυνηρή γιατί περιμένει κανείς πότε θα γίνει η ταινία, οι ηθοποιοί έχουν υποχρεώσεις και πρέπει να φύγουν, ο χρόνος περνάει και, για παράδειγμα, τα κορίτσια που μου έκαναν ως Ηπειρώτισσες (ταξιδιώτισσες και εκείνες του καραβιού) δεν μου έκαναν μετά τρία χρόνια. Επρεπε να ξανακάνω οντισιόν. Ωσπου να φτάσει η ημέρα του γυρίσματος, η συναισθηματική φόρτιση είναι έντονη! Μου έχει συμβεί και άλλες φορές, μου συνέβη και τώρα, να φτάσω στον πάτο της απελπισίας, της κατάθλιψης. Την πρώτη φορά που ακυρώθηκε η ταινία ήταν εξαιτίας της απεργίας των αμερικανών ηθοποιών. Οταν ακυρώνεται μια ταινία, φεύγουν οι συνεργάτες, μένεις μόνος σε ένα γραφείο γεμάτο φωτογραφικό υλικό και σημειώσεις...».

I.K.: «Είχα φτάσει πολλές φορές να επιθυμώ την απεμπλοκή μας από το σχέδιο και να λέω να αφήσουμε τις "Νύφες" στο ράφι. Στο διάστημα όμως αυτό έβγαλα και κάποια βιβλία, είχα άλλες διεξόδους και βίωσα πολύ διαφορετικά την αναμονή».

- Ποια σκηνή δυσκόλεψε τον καθένα περισσότερο;

Π.B.: «H σκηνή της αυτοκτονίας της Χαρώς με δυσκόλεψε πάρα πολύ. Πήγα στο γύρισμα και δεν ήξερα αν θα πηδήξει τελικά η Χαρώ στο νερό. Θα φύγει από το κατάστρωμα του πλοίου και θα πέσει στο νερό; Ποια στιγμή θα βγει η φίλη της Νίκη στο κατάστρωμα; Θα τη δει να πέφτει; Δεν είχα ιδέα για τη δράση της σκηνής. Τελικά, κάποια στιγμή βγήκε ο Ντέμιαν Λούις στη σκάλα του καταστρώματος για να δει πώς πάμε με τα γυρίσματα και μόλις μας είδε φώναξε τη Χαρώ. Τότε συνέλαβα το αίσθημα της σκηνής και το πώς θα τη γυρίζαμε. Κατά τα άλλα, επειδή οι περισσότερες σκηνές γυρίζονταν μέσα στο πλοίο, αυτό που έπρεπε να προσέξω ήταν να μη μοιάζει η μία σκηνή με την άλλη».

I.K.: Είχα πρόβλημα με τις σκηνές του ζευγαριού, του Νόρμαν και της Νίκης, όταν συνομιλούσαν. H Νίκη μιλάει λίγα αγγλικά και η κουβέντα δεν μπορεί να κυλήσει ελεύθερα. Επρεπε να ανταλλάσσουν απλές καθημερινές κουβέντες, εκείνη για το νησί της, εκείνος να μιλάει απλά για να μπορεί να τον καταλάβει. Γι' αυτό και είχα την αίσθηση ότι οι μεταξύ τους σκηνές ήταν μεγάλες, αλλά η Μπάρμπαρα ντε Φίνα μού έλεγε να τις κρατήσουμε και αν χρειαζόταν θα τις κόβαμε στο μοντάζ. Ωστόσο, είχα την αίσθηση ότι αυτοί οι δύο ουσιαστικά αναζητούν ένα πρόσχημα για να είναι μαζί, οπότε αυτά που θα λέγονταν μπορεί να είναι απλά. Οι μικρές χειρονομίες αναλάμβαναν ρόλο διαλόγου. Λιγότερο ενδιαφέρει τι λένε και περισσότερο η αίσθηση ότι αυτοί οι δύο άνθρωποι θέλουν να είναι μαζί γιατί έπειτα από λίγες ημέρες μπορεί και να μην μπορούν να είναι μαζί».

- H κριτική που ασκείται στην ταινία είναι ότι η απαιτούμενη ένταση υπάρχει στο τελευταίο μισάωρο ή 40λεπτο. Συμφωνείτε;

I.K.: «Ο αμερικανός σκηνοθέτης Τζόναθαν Νόσιτερ, τον οποίον συνάντησα στο Τορόντο, όπου προβλήθηκαν οι "Νύφες", μου είπε ότι αυτό που του άρεσε στην ταινία είναι η σταδιακή της κλιμάκωση. Αν ήταν "φωτισμένη" όλη η ταινία όσο από τα μισά του έργου και μετά μπορεί και να μην την άντεχε. Το πλεονέκτημα της ταινίας είναι η σταδιακή ενδυνάμωση και της ιστορίας και των χαρακτήρων. Βεβαίως, υπάρχει μια κεντρική ιστορία και πρόσωπα που περιτριγυρίζουν αυτούς τους ανθρώπους, όπως της μικρής ρωσιδούλας και του νεαρού καμαρότου, του καπετάνιου, του Καραμπουλάτ και της Εμινέμ. Με κάποιο τρόπο πρέπει να αναδειχθούν τα χαρακτηριστικά αυτών των ανθρώπων και η σχέση που έχουν με τους υπόλοιπους επιβάτες του πλοίου».

Π.B.: «Εγώ το θεωρώ ευτύχημα. Αλλά μια φορά συνέβη κάτι αντίστοιχο. Στα "Πέτρινα χρόνια" υπήρχε στο τελευταίο 20λεπτο μεγάλη ένταση και δύναμη. Το ίδιο συμβαίνει και με τις "Νύφες". Γνώριζα ότι το τελευταίο μέρος έχει πολλή δύναμη και αυτό το θεωρώ τύχη».

- Σας ενδιαφέρει περισσότερο η εισπρακτική πορεία της ταινίας στην Ελλάδα ή στο εξωτερικό, όπου αναμένεται ότι θα βρει διανομή;

Π.B.: «Δεν μπορώ να φανταστώ τους... θαυμαστές μου σε ένα χωριό της Ελβετίας. Με ενδιαφέρει η γνώμη των ελλήνων θεατών, η ματιά τους όταν θα βγαίνουν από την αίθουσα. Φυσικά με ενδιαφέρει και το ξένο κοινό, καθώς η ιστορία δεν αφορά μόνο τους Ελληνες, τις γυναίκες που ταξίδεψαν εκείνη την εποχή, αλλά επεκτείνεται στο γενικότερο πρόβλημα της μετανάστευσης που διογκώνεται όλο και περισσότερο στις ημέρες μας».

I.K.: «Αν το ερώτημα τίθεται διαζευκτικά, τότε δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η μεγάλη μου αγωνία είναι οι έλληνες θεατές. Φυσικά με ενδιαφέρει και η ανταπόκριση του ξένου κοινού».